Dag straatje, dag familie en dag Melbourne
Blijf op de hoogte en volg Nadia
10 Juli 2014 | Australië, Melbourne
“Now arriving at North Melbourne, change here for Upfield and Craigieburn services”
Ik moet eruit! Geen idee waarom, nog nooit van dit station gehoord, maar ik voel gewoon dat ik hier moet uitstappen. En met dat gevoel sprong ik uit de trein en kwam ik in een straatje dat als je het objectief bekijkt waarschijnlijk helemaal niet zo bijzonder is, maar het straatje maakte me zo gelukkig! Het gebeurde allemaal 6 maanden geleden, tijdens mijn eerste ritje naar het centrum van de stad. Ik liep in m’n eentje door het doodgewone, maar toch bijzondere straatje. Het was de eerste keer dat het echt tot me door drong dat ik gewoon in m’n eentje naar de andere kant van de wereld ben vertrokken. Ik voelde me ineens zo zelfstandig en zelfs een beetje volwassen.
Nu, zo’n 6 maanden later dus en aan het einde van mijn au pairschap, kom ik weer langs North Melbourne. Intussen ben ik er al zo’n 100 keer langs gekomen, maar toch verschijnt er steeds een glimlach op m’n gezicht als ik dit station passeer. “Now arriving at North Melbourne…” “Ga ik het doen?”, denk ik nog even, maar voor ik het weet spring ik al op en wacht ik tot de deuren open gaan om weer naar mijn geliefde straatje te lopen.
Ik loop door hetzelfde straatje, maar nu met een heel ander gevoel. Het is zeker weten een stuk kouder, daar zal het ook wel mee te maken hebben, maar het voelt ook anders. Het klinkt misschien een beetje dramatisch allemaal, maar ik kan echt niet geloven dat het alweer 6 maanden geleden is dat ik hier voor het laatst liep. In die tussentijd heb ik zoveel leuke dingen gedaan, zoveel mensen ontmoet en leuke tripjes mee gemaakt. En dan is het nu tijd om afscheid te nemen. De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze en ergens klopt dat wel, want het gaat echt zwaar worden om zo afscheid te nemen… Ook al waren de kindjes niet altijd even braaf, het zijn toch wel echt schatjes en ik ga ze zeker weten heel erg missen. Dat geldt eigenlijk voor m'n hele Melbournse leventje van het afgelopen half jaar.
Maar niks getreurd, want er staat nog een hele leuke maand reizen op het programma. Oostkust, here we come! En Melbourne, ook jij bent nog niet van me af, ik kom zeker weten nog een keer terug :)
Ik moet eruit! Geen idee waarom, nog nooit van dit station gehoord, maar ik voel gewoon dat ik hier moet uitstappen. En met dat gevoel sprong ik uit de trein en kwam ik in een straatje dat als je het objectief bekijkt waarschijnlijk helemaal niet zo bijzonder is, maar het straatje maakte me zo gelukkig! Het gebeurde allemaal 6 maanden geleden, tijdens mijn eerste ritje naar het centrum van de stad. Ik liep in m’n eentje door het doodgewone, maar toch bijzondere straatje. Het was de eerste keer dat het echt tot me door drong dat ik gewoon in m’n eentje naar de andere kant van de wereld ben vertrokken. Ik voelde me ineens zo zelfstandig en zelfs een beetje volwassen.
Nu, zo’n 6 maanden later dus en aan het einde van mijn au pairschap, kom ik weer langs North Melbourne. Intussen ben ik er al zo’n 100 keer langs gekomen, maar toch verschijnt er steeds een glimlach op m’n gezicht als ik dit station passeer. “Now arriving at North Melbourne…” “Ga ik het doen?”, denk ik nog even, maar voor ik het weet spring ik al op en wacht ik tot de deuren open gaan om weer naar mijn geliefde straatje te lopen.
Ik loop door hetzelfde straatje, maar nu met een heel ander gevoel. Het is zeker weten een stuk kouder, daar zal het ook wel mee te maken hebben, maar het voelt ook anders. Het klinkt misschien een beetje dramatisch allemaal, maar ik kan echt niet geloven dat het alweer 6 maanden geleden is dat ik hier voor het laatst liep. In die tussentijd heb ik zoveel leuke dingen gedaan, zoveel mensen ontmoet en leuke tripjes mee gemaakt. En dan is het nu tijd om afscheid te nemen. De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze en ergens klopt dat wel, want het gaat echt zwaar worden om zo afscheid te nemen… Ook al waren de kindjes niet altijd even braaf, het zijn toch wel echt schatjes en ik ga ze zeker weten heel erg missen. Dat geldt eigenlijk voor m'n hele Melbournse leventje van het afgelopen half jaar.
Maar niks getreurd, want er staat nog een hele leuke maand reizen op het programma. Oostkust, here we come! En Melbourne, ook jij bent nog niet van me af, ik kom zeker weten nog een keer terug :)
-
10 Juli 2014 - 16:11
Trudi:
Tijd vliegt idd. Nu alweer zes maanden! Geniet van de komende weken, dan zien we elkaar de tiende op Schiphol:) -
10 Juli 2014 - 22:17
Gerda:
Hoi Nadia, Je hebt echt een superreis. Mooie foto's!
-
17 Juli 2014 - 09:43
Macaroni:
Supercoooool! Neem je James voor me mee? Tot snel <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
